Hava indirme operasyonlarının önemi 2. Dünya Savaşı'ndan sonra iyice artmıştır. Hem birliklerdeki asker sayısı artmış hem de bu birliklerin yer değiştirme kabiliyetleri ile ateş güçleri arttırılmıştır.
Hava indirme birlikleri düşmanın savunma hattını geri kısımlarına inerek nispeten daha hazırlıksız olan hatları ele geçirerek düşmanın ana savunma hatlarındaki gücünü etkisiz hale getirmeye çalışırlar. Ordu ve üstü stratejik operasyonun başarısı için hava indirme birliklerinin kesin olarak kullanılması gerekir.
Hava indirme birlikleri başlangıçta sadece piyade tüfeği ile donatılmış takım büyüklüğünde birliklerden ibaretti. Bu birliklerin etkinliklerinin farkına varılması ile hava indirme tugayları kurulmaya başladı.
Hava indirme tugayları temel muharebe birliği olarak piyade gücüne ilaveten topçu, havan, antitank, keşif ve hava ulaşım birliklerini ihtiva eder hale geldiler.
2. Dünya Savaşı sırasında Rusya'nın 15 bağımsız hava indirme tugayı bulunmaktaydı ve birlikle savaş boyunca kadar operasyon yaptılar.
Hava indirme birliklerinin en büyük problemi paraşütçülerin hava koşullarına bağlı olarak dağınık olarak inmeleridir. Yer inen paşarütçünün paraşütünü topladıktan sonra birliğine bulması gerekmektedir. Tugay seviyesindeki hava indirme operasyonlarında bu problem daha da büyür.
120 mm'lik toplar, havanlar, antitank ve hava savunma silahları standart silah envanterine eklenmiştir.
Askeri doktrinde hava indirmenin bağımsız bir doktrininin oluşması gerekmektedir. Günümüzde büyük güce sahip silahlı kuvvetlerin bağımsız 40.000 askerlik neredeyse ordu büyüklüğünde askeri gücü hava indirme kabiliyetleri bulunmaktadır.
Barış zamanı yapılan eğitim ve tatbikatlar savaş hava indirme operasyonun doğasından kaynaklanan zorlukları en aza indirme yönünde önem arz eder.
Hava indirme birliklerinin operasyonları derinlik ve önemine göre asker sayısının büyüklüğü dikkate alınarak 4 kategoriye sahip görev üstlenir:
Stratejik görevler: Ordu ve daha büyük birliklerin dahil oldu savaş ortamında düşmanın stratejik derinliğine girmeye hedefleyen görevlerde tugay hatta tümen seviyesindeki hava birlikleri kullanılır. Ekonomik veya siyasi başkenti, limanı, hava üssünü, endüstri alanını, bir geçidi kuşatmaya ve ele geçirmeye yönelik stratejik görevde en büyük seviyede hava indirme birliğin kullanılması gerekir.
Operasyonel görevler: Stratejik operasyonlardaki kadar olmasa da düşmanın emir komuta merkezi, lojistik üsleri, hava alanı, liman, köprü, dağ geçici gibi hedeflerin ele geçirilmesi operasyonel görevler gerektirir. Kolordu seviyesinde birliklerin katıldığı görevler genelde operasyonel görevlerdir. Operasyonel görevler arasında düşman birliklerinin engellenmesi, geri çekilmeye zorlanması da vardır.
Taktiksel görevler: Tugay ve tümen seviyesindeki bu görevlerde hava indirme birliklerinden ziyade helikopterli indirme birlikleri tercih edilir. Haberleşme, komuta birlikleri ile lojistik üstlerin en geçmesi bu hedefler arasındadır. Düşman birlikleri için önem arz eden hava üstleri, köprüler, geçitler, kavşaklarda bu kapsamdadır.
Özel görevler: Özel görevler ya da gayrinizami savaş birlikleri bölük veya daha düşük büyüklükteki birlikler tarafından yerine getirilir. Keşif, kurtarma, sabotaj, yanıltma, panik operasyonları tipik özel görev örnekleridir.
Hava indirme birlikleri yere indikten sonra en büyük tehdit tanklarla uçaklar oluşturur. Hava birlikleri bu tehditlere antitank ve hava savunma silahlı ile karşı çıkarlar.
Hava indirme tugayları; topçu alayları, hava savunma taburları, saldırı, ikmal taburları, ulaştırma ve bakım taburları, muhabere taburları, paraşüt toplama taburları, sıhhiye taburları, kimyasal savunma bölükleri ve keşif bölüklerinden oluşur.
Hava indirme alayları; havan, hava savunma ve antitank bataryalarından oluşur. Muharebe destek birlikleri; muhabere, istihkam, ulaştırma, muhabere, paraşüt katlama, ikmal, sıhhiye, kimyasal savunma ve sair hizmet bölükleridir.
Hava indirme taburları, 3 hava indirme bölüğü, antitank bataryaları, hava savunma bataryaları ile komuta-kontrol, muhabere, ikmal ve sıhhiye birlikleridir.
Hava indirme bölükleri, 3 takımdan ibaret olup, temel muharebe silahlarına ilaveten, hafif makineli tüfekler ile, bomba atarlı silahlara sahip olmaları gerekir.
Orta ve uzun menzilli uçaklar hava indirme birlikleri tarafından kullanır. Her bir uçak 100 kadar asker ve 20-40 ton kadar yük taşıyabilecek durumda tasarlanmalıdır.
Bir hava indirme bölüğü > 100 asker> 20 ton yük> 1 uçak
Bir hava indirme taburu > 300 asker> 60 ton yük> 3 uçak
Bir hava indirme tugayı > 1200 asker> 240 ton yük> 12 uçak
Bir hava indirme tümeni > 3600 asker> 720 ton yük> 36 uçak,
Bir hava indirme tümeninde kabaca 12 tabur asker ile destek birliklerinden oluşur.
ABD ordusu 4 tane hava indirme tümenini bünyesinde barındırmaktadır. Yedek askerlerle birlikte her bir tümende yaklaşık 9000 asker bulunmaktadır. Destek birlikleriyle birlikte 40.000 kişiler indirme birlikleri neredeyse bir ordu büyüklüğünde askere sahiptir.
Hava indirme birliklerinin en az 6 aylık özel eğitimden geçmesi gerekmektedir. Bir birlikler 500 km mesafeye kadar uçuş yapabilirler.
İndirme birlikleri 3 x 4 km'lik atlama bölgelerine indirilir. Tümen seviyesindeki indirme birliklerinde 4-6 tane atlama bölgesine ihtiyaç vardır. Acil durumlarda 1-2 yedek atlama bölgesine ihtiyaç vardır.
Atlama bölgeleri en az askerin bulunduğu, mukavemetin az gösterilebileceği, gece atlayışları için uygun alanlar arasından seçilir. Atlama bölgeleri nihai hedefe en yakın noktada olmalıdır. Aksi halde düşman, nihai hedefe koruma birlikleri kaydırabilir. Mümkün olması halinde atlama bölgesi nihai hedefin kendisi de olabilir.
İndirmenin tek sorti halinde yapılması tercih edilir. İlk indirme birliklerinin görevi güvenlik olup atlama bölgesindeki düşman direnci kırılmaya çalışılır. Hava indirme birliklerine ait uçaklar alçak uçuşta indirme yaparlar. Alçak uçuş mesafesi birkaç yüz metreyi geçmez. Atlama bölgesindeki savunma 360 derecelik olur. İndirmeye şahit olan düşman birlikleri atlama bölgesine dört yönden saldırıya geçerler.
Atlama bölgesinde toparlanan birlikler kol veya saf halinde açılarak hedef bölgeye doğru ilerlerler. Saldırı bölüğünün genişliği 500 metreyi geçmemelidir.
Hava indirme operasyonlarında imkan dahilinde helikopterlerden destek atışı alınır.
Sonuç olarak; indirme operasyonlarında keşif yapılarak uygun atlama bölgeleri tespit edilir. Nihai hedefe en hızlı şekilde ilerleyerek indirme operasyonu sonuçlandırılmaya çalışılır.